Baba, yılların acı dolu hatıralarıyla boğuşurken, kızının gözlerindeki umutsuzluğu görmek, onun için adeta bir kırbaç etkisi yaratıyordu. Yıllar boyunca kaçtığı gerçeklerle yüzleşmek, onu derinden sarsıyordu. Ancak artık pes etmek yoktu; kızını kurtarmak için son bir umut ışığıyla harekete geçmek zorundaydı. Bu yolculuk, sadece kızının hayatını kurtarmakla kalmayacak, aynı zamanda kendi içsel şeytanlarını da yüzeye çıkartacaktı. Kendini suçlama ve yetersizlik duyguları, her adımında onunla birlikte yürüyordu. Ancak kızını kaybetme korkusu, onu ayakta tutan en güçlü itici güçtü. Yıllar boyunca süren pişmanlıkların ardından, artık kendi içindeki gücü keşfetme vakti gelmişti. Ve bu keşif, ona kızının hayatındaki yeni bir başlangıcı müjdeliyordu.